Konferencja Bożogrobców przeworskich

21 października w Sali Balowej Pałacu Lubomirskich w Przeworsku Muzeum w Przeworsku Zespół Pałacowo – Parkowy odbędzie się Konferencja naukowa „Bożogrobcy przeworscy. Historia – sztuka – kultura – duchowość”.

Duchowe oblicze Przeworska i regionu kształtowali przez kilka wieków Kanonicy Regularni Grobu Bożego, zwani Miechowitami lub Bożogrobcami. Powstaniu i działalności przeworskiego konwentu oraz duchowemu i materialnemu dziedzictwu z nim związanemu poświęcona będzie konferencja naukowa „Bożogrobcy przeworscy. Historia – sztuka – kultura – duchowość” organizowana przez Muzeum w Przeworsku Zespół Pałacowo-Parkowy wraz z Parafią pw. Ducha Świętego – Sanktuarium Grobu Bożego w Przeworsku, 21 października 2022 r. (szczegóły na plakacie)

Kanonicy Regularni Grobu Bożego zostali sprowadzeni do Przeworska w 1394 r. przez Jana z Tarnowa, który powierzył im erygowaną rok wcześniej parafię. W XV w. wznieśli potężny, gotycki, obronny kościół pw. Ducha Świętego. Z klasztorem związana była szkoła parafialna i szpital, a przy świątyni działały liczne bractwa. W centrum swojej duchowości umieścili szerzenie kultu Grobu Bożego, którego wyrazem stała się wzniesiona w XVIII w. kaplica z repliką jerozolimskiego Grobu Chrystusa. Jeden z prepozytów (przełożonych) przeworskiego klasztoru, ks. Jakub Radliński pozostawił po sobie szereg dzieł o teologicznych. Ostatni bożogrobiec przeworski, ks. Kacper Mizerski, zmarł w 1846 r., po czym duszpasterstwo w parafii objęli księża diecezji przemyskiej. Dziesięć lat temu, 28 maja 2012 r., Bazylika Kolegiacka pw. Ducha Świętego w Przeworsku została podniesiona do godności Sanktuarium Grobu Bożego.

Konferencja ma charakter interdyscyplinarny, referaty zaprezentują przedstawiciele wielu dyscyplin nauki: historii, historii sztuki, literaturoznawstwa, geografii i teologii. Badacze przybędą z różnych ośrodków naukowych jak Jerozolima, Warszawa, Kraków, Lublin, Zamość. Większość opracowań ma pionierski charakter, opiera się na źródłach dotychczas nieprzebadanych i dotyczy zagadnień nieobecnych w literaturze przedmiotu.